History of Heraklion

Knossos, center of the Minoan civilization

The palace of Knossos dominated the landscape of the Minoan world for more than two millennia. It served as the political, economical, and cultural capital for the civilization that flourished on the island of Crete and the southern part of the Aegean sea.

Although human settlements dating back as much as 7000 B.C have been found on the site of Knossos, the first palace was built around 2000 B.C. Destroyed and reconstructed multiple times, the palaces functioned a political centers, temples, and cities. The ones in Knossos where the largest and most important of the Minoan civilization and along with the harbor in Amnissos, they became a trading hub, importing and exporting goods with many major cities in eastern Mediterranean. The palace of Knossos was finally destroyed and abandoned around 1370 B.C. Knossos was excavated and reconstructed by Arthur Evans, and today it can be visited as an archaeological site.

Post-Minoan and Roman period

The area of Heraklion lost its prominence with the abandonment of Knossos. It and Crete in general did not partake in the various conflicts of the Greeks, although it did attract the attention of some of the powerful states that came and went in the general area of the Aegean, including that of Rome.

From the third century B.C onward the Romans, having recognized the strategic importance of Crete, granted by its geographical position, attempted to influence it. This culminated in the failed attempt to capture it by Mark Antony in 73 B.C, after which, the Cretans resisted Roman encroachment up until 67 B.C, when Knossos was occupied along with the rest of the island. In the following centuries, Crete existed in relative peace as part of the Roman empire.

Arab occupation

In the 9th century, (824-828 a.d), Heraklion was occupied by the Arabs. Their main pursuit was piracy, so they chose the city because of its geographical position. The location facilitated the Arabs in their raids on the Aegean coasts, as well as in their collection of the Cretan products they traded with the various Islamic states. Heraklion was fortified with walls surrounded by a deep moat, in Arabic ''Khantak'',and because of that, Heraklion was named ''Rabdh el Khantak'' (fort of the tomb), hellenized ''Chandakas'', and in latin ''Candia''.

Venetian Domination

In 1206, the Genovese occupied a large part of central Crete and reinforced the three large fortresses of Chandakas, Rethymnon, and Sitia. In 1209, Venice managed a total expulsion of Genovan forces from the island.

They found Chandakas already fortified by its previous holders, with the majority of the masonry involved being of Byzantine construction. The walls were upgraded to the contemporary standards.

During the first centuries of Venetian occupation the strife they faced was internal. The Cretan people did not tolerate subjugation and in 1364 A.D the Kallergis brothers initiated a rebellion. The insurgency ended in 1367 with the relations of the Cretans and Venice normalizing. With the fall of Constantinople and the Ottoman expansion in the Balkans and the Eastern Mediterranean, Crete was in danger. The Venetians had to bolster the defenses of the island.

During this era, all of the large Venetian fortresses are built. Additionally, Chandakas was growing and its walls had to be enlarged. The new extension was encompassing the whole city to protect it from the Turks. To mitigate the cost, Venice forced the local population to provide the labor needed, while the economic burden was carried by the metropolis and the Duchy of Crete. A large moat was dug around Chandakas that effectively turned it into an island and made it impregnable.

The Cretan war (1645-1669) between the two subjugators ended with the Turkish seizure of Chandakas. The siege of Chandakas lasted for 21 years, the longest one in European history.

Ottoman rule

After the capitulation of Chandakas, a large part of the christian inhabitants fled along with the Venetians. This left the partially destroyed city abandoned.

The Turks renamed the neighborhoods in accordance with their language and converted the churches into mosques. They also built fountains and baths, changing the cityscape considerably.

Chandakas was chosen as the capital of the ottoman prefecture (vilayet) of Crete. Muslim colonists arrived shortly after the Turks occupied Chandakas, while many of the remaining christians converted to islam.

During the following centuries, many rebellions occurred in Crete, mainly because of the taxation the christian population suffered from, but also due to the degrading economic situation of the island.

After many decades of conflict between the ethnic Greeks and the Turkish authorities, Chandakas shed Ottoman control, along with the rest of Crete in 1898. After the liberation, the independent Cretan state was formed.

The Cretan state

The modern city of Heraklion started taking its present form when the Ottoman empire retreated from Crete.

The Cretan state issued its own currency, the Cretan drachma, had its own institutions, and with its founding started the modernization of the island. In Heraklion, new buildings were constructed in the neoclassical model as part of the deottomanization of the city. This trend continued after Crete reunited with Greece in 1913.

Ιστορία του Ηρακλείου

Κνωσός,το κέντρο του μινωικού πολιτισμού

Το παλάτι της Κνωσού κυριάρχησε στο μινωικό κόσμο για περισσότερο από δύο χιλιετίες. Αποτέλεσε την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική πρωτεύουσα για τον πολιτισμό που άνθισε στο νησί της Κρήτης και στο νότιο κομμάτι του Αιγαίου. Σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας μαρτυρούν οικισμούς στην περιοχή της Κνωσού, τουλάχιστον απο το 7000 π.χ αλλά το πρώτο παλάτι χτίστηκε περίπου το 2000 π.χ και από τότε καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε πολλές φορές.

Για τους μινωίτες, τα παλάτια αποτελούσαν πολιτικά κέντρα, ναούς και πόλεις και ήταν τα μεγαλύτερα και τα πιο σημαντικά. Έγιναν κόμβοι εμπορίου, ανταλλάσσοντας αγαθά με πολλές μεγάλες πόλεις της ανατολικής Μεσογείου. Το παλάτι της Κνωσού καταστράφηκε ολοσχερώς περίπου το 1370 π.χ και δεν ξαναχτίστηκε.

Η Κνωσός ανασκάφθηκε και αποκαταστάθηκε από τον Άρθουρ Έβανς, ενώ σήμερα δέχεται επισκέπτες ως αρχαιολογικός χώρος.

Μετα-μινωική και Ρωμαϊκή περίοδος

Η περιοχή του Ηρακλείου έχασε τη περίοπτη θέση της με τη καταστροφή του παλατιού της Κνωσού. Η Κρήτη δεν πήρε μέρος στις διάφορες διαμάχες των Ελλήνων κατά τους αιώνες που ακολούθησαν, αν και τράβηξε την προσοχή πολλών ισχυρών κρατών, συμπεριλαμβανομένης και της Ρώμης.

Από τον 3ο αιώνα π.χ, οι Ρωμαίοι, αναγνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία που προσδίδει στην Κρήτη η γεωγραφική της θέση, προσπάθησαν να της ασκήσουν επιρροή. Το 73 π.χ, ο Μάρκος Αντώνιος αποπειραθηκε να κατακτήσει το νησί αλλά απέτυχε. Οι Κρήτες κατάφεραν να αντισταθούν στους εισβολείς μέχρι και το 67 π.χ, όταν τελικά το νησί έπεσε στα χέρια των Ρωμαίων.

Κατά τους επόμενους αιώνες, σχετικά ειρηνικό περιβάλλον επικράτησε στην Κρήτη, η οποία πλέον ήταν μέρος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Η Αραβική κατοχή

Τον 9ο αιώνα μ.χ (824-828), το Ηράκλειο καταλήφθηκε από τους Άραβες. Η κύρια απασχόλησή τους ήταν η πειρατεία και έτσι επέλεξαν την πόλη λόγω της ευνοϊκής γεωγραφικής της θέσης. Η νέας τους βάση επέτρεψε στους Άραβες να κάνουν επιδρομές στις ακτές του Αιγαίου, καθώς και να συλλέγουν τα κρητικά προϊόντα που αντάλλασσαν με τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο.

Το Ηράκλειο οχυρώθηκε με τείχη που περιβάλλονταν από μία βαθιά τάφρο, στα αραβικά "Χαντάκ". Η πόλη ονομάστηκε "Rabdh el Khantak" και εξελληνίστηκε σε "Χάνδακας".

Ο Ενετικός Χάνδακας

Το 1206 η Γένοβα κατέλαβαν ένα μεγάλο μέρος της κεντρικής Κρήτης και ενίσχυσαν τα τρία μεγάλα οχυρά, του Χάνδακα, του Ρεθύμνου, και της Σητείας.

Το 1209 οι Βενετοί κατάφεραν να διώξουν πλήρως τις δυνάμεις της Γένοβας από το νησί. Βρήκαν τον ήδη οχυρωμένο Χάνδακα και αναβάθμισαν τα τείχη του σε σύγχρονα πρότυπα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος των οχυρώσεων ήταν Βυζαντινής κατασκευής.

Με την πτώση της Κωνσταντινούπολης και την Οθωμανική εξάπλωση στα Βαλκάνια, η Κρήτη βρίσκεται σε κίνδυνο. Οι Ενετοί αναγκάστηκαν να ενισχύσουν ξανά τις άμυνες του νησιού. Σε αυτή τη περίοδο χτίζονται όλα τα μεγάλα ενετικά φρούρια. Επιπλέον, ο Χάνδακας μεγάλωνε και τα τείχη του έπρεπε να επεκταθούν για να καλύπτουν όλη τη πόλη.

Η Βενετία ανάγκασε τον τοπικό πληθυσμό να παρέχει την εργασία, ενώ τα οικονομικά έξοδαν ανέλαβε η μητρόπολη και το Βασίλειο της Κρήτης. Μία μεγάλη τάφρος σκάφτηκε, μετατρέποντας την πόλη σε νησί και καθιστώντας την απόρθητη. Ο Κρητικός πόλεμος (1645-1669) μεταξύ των Οθωμανών και των Ενετών, έληξε με την Τουρκική κατάληψη του Χάνδακα. Η πολιορκία κράτησε 21 χρόνια και είναι η πιο μακροχρόνια στην ευρωπαϊκή ιστορία.

 Οθωμανική κυριαρχία

Μετά την παράδοση του Χάνδακα, ένα μεγάλο κομμάτι των χριστιανών κατοίκων του έφυγε με τους Ενετούς. Αυτό άφησε την μερικώς κατεστραμμένη πόλη εγκαταλειμμένη.

Οι Τούρκοι έδωσαν στις γειτονιές ονόματα στη γλώσσα τους και μετέτρεψαν τις εκκλησίες σε τζαμιά. Επίσης έχτισαν κρήνες και συντριβάνια, αλλάζοντας το τοπίο της πόλης. Ο Χάνδακας επιλέχθηκε για πρωτεύουσα της οθωμανικής επαρχίας της Κρήτης. Μουσουλμάνοι άποικοι κατεύθασαν αμέσως μετά την πτώση του Χάνδακα ενώ πολλοί από τους χριστιανούς κατοίκους της περιοχής αλλαξοπίστησαν στο Ισλάμ. Κατά τους επόμενους αιώνες ξεκίνησαν πολλές επαναστάσεις λόγω της βαριάς φορολογίας στον χριστιανικό πληθυσμό αλλά και της γενικά κακής οικονομικής κατάστασης του νησιού.

Μετά από πολλές δεκαετίες διαμάχης μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων, ο Χάνδακας απελευθερώθηκε, μαζί με την υπόλοιπη Κρήτη, το 1898 όταν και δημιουργήθηκε η Κρητική Πολιτεία.

Η Κρητική πολιτεία

Η σύγχρονη πόλη του Ηρακλείου άρχισε να παίρνει τη μορφή που έχει σήμερα με την προσχώρησή της στην Κρητική πολιτεία.

Νέα κτίρια κατασκευάστηκαν στα νεοκλασικά πρότυπα ως μέρος της απόπειρας απομάκρυνσης από το Οθωμανικό παρελθόν.

Αυτή η τάση συνεχίστηκε και μετά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα το 1913.